مستحب نفسیبه فعل دارای استحباب نفسی اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفمستحب نفسی، مقابل مستحب غیری بوده و به مستحبی گفته می‌شود که استحباب آن به طور مستقیم به خود عمل تعلق گرفته است، نه به منظور رسیدن به مستحب دیگر؛ به بیان دیگر، مستحبی است که خودش فی نفسه دارای مصلحت غیر ملزمه می‌باشد، مانند: نمازهای مستحبی و وضو . [۲]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۵، ص۳۶۳.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۳۱، برگرفته از مقاله «مستحب نفسی». رده‌های این صفحه : مستحب
|